Page 8 - industriecultuur

een origineel toeristisch aanbod (mijnerfgoed gekoppeld aan een Nationaal Park). De verschillende migratiestromen (uit Oost- en Zuid-Europa, en Noord-Afrika) hebben eveneens een bepalende rol gespeeld in het tot stand komen van die unieke omgeving en de daaraan gekoppelde cultuur en mentaliteit. De mijnbazen zagen zich genoodzaakt mensen van buitenaf aan te trekken om de toenemende productie draaiende te blijven houden. Elke groep migranten bracht zijn eigen culturele en culinaire gebruiken mee. Die vermengden zich tot een interessante mix die vooral in de tuinwijken nog erg voelbaar is. Ook de arbeidsattitude (loyaliteit, solidariteit, vertrouwen,…) vindt hier zijn oorsprong, net zoals de reflex tot zelftewerkstelling die vandaag nog vooral bij mensen met een vreemde origine te vinden is (traditie van familiebedrijven; migreren is erg risicovol,…). Na de sluiting van de mijnen (en, hoewel in mindere mate, van de Ford), werden organisaties opgericht die zich met de sociale reconversie bezighielden. Welke toekomst lag er in het verschiet voor de vele duizenden mensen en hun gezinnen die op dat moment hun job verloren? Wat waren hun verhalen, en welke pistes konden er voor en samen met hen uitgewerkt worden? Vaak startend vanuit de vrijwilligersbeweging, groeiden deze organisaties steeds verder uit. Voor Stebo, één van deze organisaties staat vandaag de koppeling tussen economie en samenleving nog steeds centraal (cfr. infra). Het socio-industriële DNA van Limburg Uit bovenstaande blijkt dat economie en cultuur in onze regio, onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Een transformatie in het ene veld gaat steeds gepaard met ontwikkelingen in het andere, zij het soms op verschillende ritmes. Limburg heeft met andere woorden een rijke industriecultuur, die als basis kan dienen voor talrijke acties. Feit is wel dat deze cultuur zich vandaag vooral indirect manifesteert en bijgevolg nog niet duidelijk geïdentificeerd werd en gepercipieerd wordt. Stebo in het socio-industriële landschap Stebo is één van de social-profit organisaties die ontstond na de mijnsluiting, en dit vanuit het sociale engagement van enkele vrijwilligers en van de eerste beroepskrachten. Vanaf dag één stond de combinatie tussen samenlevingsopbouw en streekontwikkeling centraal. Inderdaad, ook Stebo is het product van de Limburgse industriecultuur en zet er dagelijks op in. Binnen het Interregrpoject InduCult2.0 stelt Stebo zich als doel om de transformatie van het economische weefsel zo goed mogelijk af te stemmen op die van de samenleving - en omgekeerd, en dit vooral binnen de domeinen ‘Werken’ en ‘Ondernemen’.  Er wordt in eerste instantie nagedacht over hoe industriecultuur geïdentificeerd kan worden, maar ook hoe die te koppelen aan de trends die zich vandaag in het economische landschap voordoen.  Welke competenties zijn er bijvoorbeeld nodig binnen de nieuwe industrievormen? Zijn die competenties aanwezig of is er nood aan een shift, aan een nieuwe definitie?  Maar ook: hoe kunnen nieuwe ideeën van onderuit, vanuit het socio-industriële DNA van de regio ontstaan? En hoe vinden die ideeën ingang in de industrie4.0 projecten en de hiermee geassocieerde arbeidsmarkt en het ondernemerschap?  Hoe kunnen culturele expressies/methodes ervoor zorgen dat mensen zich terug kunnen identificeren met het veranderende socio-economische landschap? Daarnaast brengen we een dialoog tot stand tussen de aan deze materie gerelateerde stakeholders.